Έχετε 5 αναβαθμίσεις για την κονσόλα σας!

Μια φορά και έναν καιρό, τα παλιά εκείνα χρόνια που οι υπολογιστές καταλάμβαναν χώρο όσον ένα διώροφο λεωφορείο, ο καλός μπαμπάς που ήθελε να πάρει ένα καινούργιο βιντεοπαιχνίδι στο παιδάκι του (και για να σταματήσει το άτιμο να παίζει επιτέλους το Pong) έπρεπε να πετάξει την κονσόλα. Τις εποχές αυτές τα παιχνίδια ήταν καλωδιωμένα μέσα στην κονσόλα, και δεν υπήρχε τρόπος να τα αλλάξεις, παρά μόνο αν αγόραζες καινούργια κονσόλα (με διαφορετικό παιχνίδι).

Στα χρόνια που πέρασαν εφεύραμε πολλούς τρόπους να αλλάζουμε παιχνίδια στις κονσόλες, κασέτες (cartridges), CD, DVD, BluRay ακόμα και διάθεση σε ηλεκτρονική μορφή μέσω Internet. Παρόλα αυτά η κονσόλα παρέμενε ένα κλειστό κουτί, χωρίς την δυνατότητα αναβάθμισης. Αν θέλαμε νέες λειτουργίες απλά έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να βγει μια νέα έκδοση της κονσόλας στην αγορά. Οι συνεχείς αναβαθμίσεις ήταν αποκλειστικό προνόμιο και κατάρα των προσωπικών υπολογιστών.

Advertisements

Ψηφιακοί ιθαγενείς, ψηφιακοί μετανάστες

Διάβασα πρόσφατα ένα ενδιαφέρον άρθρο του Marc Prensky με τίτλο Digital natives, digital immigrants που αν και σχετικά παλιό (2001), εκφράζει απόλυτα το φαινόμενο που ζούμε σήμερα με τους ψηφιακά αναλφάβητους γονείς και ψηφιακά καταρτισμένους νέους. Δεν έχει άμεση σχέση με τα βιντεοπαιχνίδια ως μέσο ψυχαγωγίας, όμως εκφράζει και αυτά και δικαιολογεί την υπάρχουσα άποψη ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε βιντεοπαιχνίδια στα σχολεία για μάθηση, αντί των παραδοσιακών μεθόδων της μονομερούς αφήγησης εκ μέρους του καθηγητή, των βιβλίων και πίνακα.

Η άνθηση της βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών

Ακούμε και διαβάζουμε ότι χρόνο με το χρόνο η βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών, ιδίως στην τελευταία γενιά (μετά 2005 εποχή) γνωρίζει οικονομική άνθηση και αυξανόμενη διείσδυση στο ευρύ κοινό.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που οδηγούν την βιομηχανία σε τέτοια οικονομική ευμάρεια παρόλη την γενική οικονομική κρίση που περνά η παγκόσμια αγορά.

Γιατί παίζουμε βιντεοπαιχνίδια;

Στους περισσότερους από εμάς αρέσει να παίζουμε βιντεοπαιχνίδια, είτε αυτό είναι μια απλή πασιέντζα στα Windows, είτε να παίρνουμε το ρόλο ενός Elf στο World Of Warcraft, ή του Master Chief στο Halo 3 και να περνάμε λίγο (ή πολύ) χρόνο χαμένοι μέσα στο κόσμο που δημιουργεί το παιχνίδι για μας.

Γιατί όμως παίζουμε βιντεοπαιχνίδια; Τι μας προσφέρουν και τι αποκομίζουμε από αυτά;